Rok Św. Jana Pawła II
,,Jak Lolek został świętym” - opowieść o życiu, pontyfikacie i drodze do świętości Jana Pawła II.
Jan Paweł II – doskonale znamy jego imię i czujemy dumę z pontyfikatu papieża Polaka. Niedawno minęła kolejna rocznica odejścia papieża. Nawet najstarsi uczniowie naszej szkoły nie mogą pamiętać tego smutnego momentu, gdy 2 kwietnia 2005 roku śmierć Jana Pawła II wstrząsnęła światem. Ale nasi rodzice, dziadkowie, nauczyciele pamiętają dobrze tę chwilę… Kwiecień i maj to miesiące obfitujące w chwile wspomnień o Janie Pawle II. A wszystko zaczęło się w 1920 roku w Wadowicach niedaleko Krakowa…
Któż mógł wtedy przypuszczać, że w to czerwcowe popołudnie 1920 roku mieszkańcy Wadowic rozmawiali o głowie katolickiego Kościoła, o jednym z najważniejszych ludzi świata, o przyszłym świętym…? Myślicie może, że ktoś taki od dziecka przystrojony był aureolą, a cały dzień spędzał na modlitwie? Owszem, mały Karolek, był wychowany w głęboko religijnej rodzinie, często kierował myśli ku Bogu, ale poza tym zachowywał się zupełnie tak samo jak inne dzieci.
Czy, przyglądając się kolegom podczas gry w piłkę, myślał ... – kto wie, może i wśród nich biega przyszły papież, przywódca państwa, wybitny lekarz albo chociażby piłkarz znany na całym świecie? Lolek chyba także nie przypuszczał, jak ambitny plan ma wobec niego Bóg…
Może i Lolek zostałby aktorem… Po zdanym egzaminie dojrzałości przeniósł się z ojcem do Krakowa i rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiował tam filologię polską. Co to znaczy? To znaczy, że kochał książki, czytał, rozmyślał, nawet sam próbował swych sił i nie robił paskudnych błędów ortograficznych. Ale bywa czasami tak, że nasze plany krzyżuje los. A smutny los sprawił, że gdy Karol Wojtyła wkraczał na pierwsze ścieżki dorosłości, wybuchła wojna…
I wtedy to młody Karol wsiadł do łodzi swojego powołania. Pod okiem doświadczonych krakowskich kapłanów rozwijała się jego duchowość i wytrwałość w obranej drodze. Gdy wojna się zakończyła, a Wojtyła znakomicie zdał egzaminy na wydziale teologii, nadeszła uroczysta chwila. 1 listopada 1946 w kaplicy w Pałacu Arcybiskupów Krakowskich kardynał Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza. Już dzień później młody ksiądz odprawił swoją pierwszą mszę, a niedługo potem został wysłany do Rzymu, aby kontynuować studia.
Kiedy myślicie o człowieku świętym, jak go sobie wyobrażacie? W klasztornej celi z różańcem w ręku? Wśród ubogich i opuszczonych…? A może w ciszy i skupieniu studiującego święte słowa? A może…
To nie były w pełni szczęśliwe czasy dla Polski. Władzę po wojnie przejęli komuniści, którym zależało na osłabieniu roli Kościoła. Ludziom nie żyło się dobrze, protestowali, jak na przykład w 1956 roku w Warszawie. Chcieli lepszego życia, ale jedno z ich haseł brzmiało: „my chcemy Boga”. Bycie duchownym było prawdziwym wyzwaniem. W takiej właśnie atmosferze Karol Wojtyła został mianowany biskupem pomocniczym Krakowa. A kiedy dotarła do niego ta wieść? Właśnie podczas jednej z kajakowych wypraw. A potem kariera Karola Wojtyły potoczyła się w szybkim tempie. Podsłuchy czy śledzenie nie przeszkodziły Wojtyle kontynuować swej misji. Zaczął się czas licznych podróży.
Kiedy ksiądz Mieczysław Maliński mówił do swego przyjaciela Karola Wojtyły, że ten zostanie papieżem, mogło to brzmieć jak żart. Papież spoza Włoch? To się nie zdarzyło od 1523 roku. Papież ze słowiańskiego kraju? Kardynał z Polski, kraju rządzonego przez komunistów? Nie, to chyba niemożliwe… Pamiętajcie, nie ma rzeczy niemożliwych!
I tak się stało. Wieczorem 16 października 1978 roku z Watykanu do świata dostała się sensacyjna wiadomość. Po śmierci Jana Pawła I, którego pontyfikat trwał tylko 33 dni, 111 kardynałów na konklawe wybrało arcybiskupa Karola Wojtyłę, który przyjął imię Jan Paweł II. To był niezwykły pontyfikat. Nieustająca praca i modlitwa, spotkania, audiencje, narady, pisanie encyklik. Starania o dialog pomiędzy różnymi kościołami, troska o młodych. To także tysiące przebytych kilometrów, pielgrzymki do najodleglejszych zakątków świata. A wśród nich pielgrzymki szczególnie ważne – te do ojczyzny.
13 maja 1981 roku o godzinie 17.13 na placu świętego Piotra został postrzelony ojciec święty Jan Paweł II. Zamachowcem był 23-letni Turek Ali Agcza. Zamachowiec został zatrzymany. Ojciec święty został dotkliwie zraniony w brzuch. Operacja w klinice Gemeli trwała 5 godzin. Powiodła się, a prognozy lekarzy są optymistyczne. Z relacji naszego korespondenta wynika, że Jan Paweł II modli się za brata, który do niego strzelił. Cały świat zjednoczył się w modlitwie o powrót papieża do zdrowia.
Dwa lata później Jan Paweł II odwiedził w więzieniu człowieka, który chciał odebrać mu życie. Czy potrafilibyście być tak wielcy jak on? Pomyślcie o tym, gdy znów śmiertelnie pogniewacie się na kolegę z ławki, bo zrzucił wasz piórnik… Wielki papież, wielki człowiek, wielka osobowość. Nic dziwnego, że pokochali go ludzie na całym świecie. A ich miłość nie słabła.
Papież dbał o młodych ! Zorganizował Światowe Dni Młodzieży! Rozmawiał z wyznawcami innych religii. Jeździł po całym świecie! Odwiedzał ubogich i ciemiężonych. Napisał kilka wartościowych książek i sztuk teatralnych. Był niezwykle pracowity. To był bardzo owocny pontyfikat! Potrafił wybaczyć zamachowcowi. To wzór dla ludzi na całym świecie!
Wiele też cierpiał. Przeszedł przecież poważne operacje biodra. Przez wiele lat chorował na chorobę Parkinsona. W ostatnich latach zdrowie ojca świętego mocno ucierpiało. Niektórzy radzili mu, by odpoczął, by się wycofał. A on wtedy co odrzekł? „ A czy Chrystus oddał swój krzyż?” W ostatnich dniach życia tłumy ludzi w licznych miastach na świecie zbierały się, by trwać w modlitwie u boku ukochanego papieża.
2 kwietnia 2005 roku o godzinie 21.37 świat usłyszał tę najsmutniejszą z wieści – papież Jan Paweł II odszedł do domu Ojca. Pogrzeb Jana Pawła II odbył się sześć dni później. We mszy na placu świętego Piotra wzięło udział 300 tysięcy wiernych oraz 200 prezydentów i premierów. A ilu obejrzało ja na ekranach telewizorów?! Wielu zgromadzonych na uroczystości ludzi już wtedy, w dniu pogrzebu Wojtyły przyniosło ze sobą transparenty.
Ale droga do świętości była znacznie dłuższa. Najpierw beatyfikacja, czyli uznanie za błogosławionego. Ta nastąpiła w kwietniu 2011 roku, a w 2014, również w kwietniu, papież Jan Paweł II został ogłoszony świętym. Teraz jest patronem rodzin, a my możemy się do niego zwracać i prosić o łaski. A także dziękować za tych 26 lat jego pięknego pontyfikatu. I pamiętać o Lolku - chłopcu, który stał się świętym…
Źródło: biblioteka.pl
